نویسنده میهمان: پیمان اسدیان
با ظهور شبکه‌های اجتماعی در ایران ، بیشتر افراد برای سرگرمی ، تفریح و دوست‌یابی عضو این شبکه‌های می‌شدند و برخی به دلیل کارکرد سخیف این نوع از شبکه‌ها در ابتدای فراگیر شدن آن در کشورمان ، عضویت در آن‌ها را نوعی سطحی‌نگری و در اصطلاح عام بی‌کلاسی می‌دانستند . اما رفته‌رفته با گسترش این شبکه‌ها ، پیشرفت فنّاوری موبایل و پوشش بیشتر اینترنت در کشور ، کارکرد این شبکه‌های از صرفاً تفریحی به اطلاع‌رسانی تغییر ماهیت داد . حالا شما هرلحظه بر روی تلفن همراه خود در انتظار اطلاع از یک رویداد هستید و شاید خود در زنجیره دوستان آنلاینتان ، به‌عنوان سرآغاز انتشار یک رویداد به شمار می‌آیید .
امروزه در صنعت رسانه ، رسانه‌های یک‌سویه رفته‌رفته جای خود را به رسانه‌هایی می‌دهند که مخاطبینشان در آن‌ها حق اظهارنظر دارند. رسانه‌های مجازی ، شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های موبایلی ، ازآن‌جهت در عصر حاضر بیشتر از هر رسانه دیگر مخاطب دارند که به افراد این فرصت را می‌دهند تا در یک رویداد اجتماعی دخیل شوند و نقشی هرچند مختصر ایفا کنند.
اخیراً لباس‌های کاروان ایران در المپیک 2016 به یکی از چالش‌های جدی شبکه‌های اجتماعی بدل شد و در فاصله چند ساعت پس از رسانه‌ای شدن اولین مدل از لباس‌های ورزشکاران، گروه‌های تلگرامی به اظهارنظر درباره آن پرداختند، جوک ساختند و آن‌ها را با لباس‌های دیگر کاروان‌ها مقایسه کردند . همین موج رسانه‌های دیجیتال و آنلاین به شکل قابل‌توجهی زودتر از رسانه ملی رویدادهای مربوط به لباس‌ها را منتشر کرد تا جایی که به‌جرئت می‌توان گفت : بلافاصله از رادیو و تلویزیون سبقت گرفت و تأثیر خود را گذاشت. جالب اینکه مسئولان ورزش و افراد تصمیم گیر دراین‌باره هم که خود عضوی از این کانال‌ها هستند خیلی زود پیام مردم را دریافت کردند و اعلام شد اصلاحات برای تأمین نظر مردم خیلی زود اجرایی خواهد شد.
همین‌طور هم شد و طراح لباس‌های اول به‌سرعت جای خود را به طراحی داد که زود از موج ایجادشده بهره برده بود و سوار بر آن کمتر از 24 ساعت خود را در مقابل قراردادی برای طراحی و دوخت 60 دست لباس برای رژه اعضای کاروان دید . با نگاه دیگر می‌توان مطرح‌شدن طراح فعلی لباس‌ها را نیز از برکت شبکه‌های اجتماعی دانست زیرا باید به‌جرئت گفت انحصار رسانه‌های تأثیرگذار در جامعه قطعاً به او فرصت اظهارنظر و ارائه طرح را نمی‌دادند اما تلگرام و اعضایش کاری کردند که حالا خیلی‌ها با نام طراح ، کارها و تبلیغاتش آشنا هستند و شاید این موضوع سرآغازی برای رشد و توسعه برندش باشد.
از همه این‌ها جالب‌تر اینکه مردم از تأثیرگذاری خود در یک رویداد اجتماعی که تا پیش‌ازاین هیچ‌گونه دخل و تصرفی در آن نداشتند خوشنود هستند و بلافاصله پس آن نیز همین شبکه‌ها کاری کردند که نشان داد ازاین‌پس باید منتظر اتفاقات بیشتری دراین‌باره باشیم . خبر اعزام نشدن مربی بانوی پینگ‌پنگ باز ایران به المپیک و رفتن رئیس فدراسیون به‌جای خانم لیموچی نیز با واکنش گروه‌های اجتماعی مواجه شد و انتشار این خبر و رسیدنش به مقامات تصمیم گیر باعث شد بلیت خانم سرمربی به‌جای آقای رئیس اوکی شود . نمونه‌ای دیگر از به رخ کشیدن قدرت و پادشاهی شبکه‌های اجتماعی
