بر اساس گزارش ارائه شده توسط گلدمن ساکس Goldman Sachs ، پیش بینی میشود که در نقشه اقتصاد جهان در دهههای آینده Future Global Economy ، توازن قدرتهای اقتصادی به طور قابل توجهی تغییر کند.
تحلیلگران اعتقاد دارند که به زودی آسیا میتواند به بزرگترین عامل موثر در تولید ناخالص داخلی جهان تبدیل شود و از قدرتهای اقتصادی سنتی که به عنوان بازارهای توسعهیافته (DM) گروهبندی شدهاند، پیشی بگیرد.
چگونه یک ویدیو جذاب Engaging Video برای برند خود بسازیم؟
در نمودار پیش رو پیشبینی میزان تولید ناخالص داخلی ارائه شده توسط گلدمن ساکس برای سال 2050 را میبینیم.
دادهها و نکات برجسته نقشه آینده اقتصاد جهان
جدول زیر شامل تفکیک منطقه ای تولید ناخالص داخلی واقعی است که انتظار میرود در سال 2050 و در نقشه آینده اقتصاد جهان اتفاق بیافتد. همه ارقام بر اساس دلار 2021 است.
منطقه | تولید ناخالص داخلی واقعی در سال 2050 (تریلیون دلار) | % از کل |
آسیا (DM سابق) | 90.6 دلار | 40% |
بازارهای توسعه یافته (DM) | 82.9 دلار | 36% |
اروپای مرکزی و شرقی، خاورمیانه و آفریقا | 38.3 دلار | 17% |
آمریکای لاتین | 16.0 دلار | 7% |
مجموع جهانی (ارقام گرد شده) | 227.9 دلار | 100% |
بر اساس این پیش بینیها برای نقشه آینده اقتصاد جهان در سال 2050، آسیا (DM سابق) 40 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل میدهد.
این میزان کمی بیشتر از سهم بازارهای توسعه یافته (با 36 درصد سهم) است. این موضوع نشان میدهد که در سال 2050 تغیر بزرگی نسبت به 50 سال پیش از آن یعنی سال 2000 اتفاق میافتد. در آن زمان DM ها در مجموع بیش از 77 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل میدادند.
آسیا موثر در نقشه آینده اقتصاد دنیا
انتظار میرود که بیشترین تولید ناخالص داخلی در آسیا در سال 2050 ، متمرکز بر چین و هند باشد. با این وجود انتظار میرود رشد تولید ناخالص داخلی واقعی سالانه در چین به میزان قابل توجهی کاهش یافته و به رقم 1.1 درصد برسد. این رقم بسیار کمتر از رشد سالانه 1.4 درصدی آمریکا در همان دهه است.
انتظار میرود سریعترین رشد اقتصادی در آسیا در دهه 2050 متعلق به هند (3.1٪ سالانه)، بنگلادش (3.0٪ سالانه) و فیلیپین (3.5٪ سالانه) باشد. پیشرفت این کشورها به دلیل نرخ رشد بالای جمعیت و سن متوسط نسبتاً پایین آنها – به عنوان یک نیروی کار بزرگ – است.
نقش آمریکای لاتین در آینده اقتصاد
با توجه به نقش آمریکای لاتین، متوجه میشویم که این منطقه در سال 2050 احتمالاً حدود 7 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص خواهد داد. بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین در دهه گذشته عملکرد ضعیفی داشتهاند. برای مثال، تولید ناخالص داخلی واقعی برزیل از 2.7 تریلیون دلار در سال 2010 به 1.5 تریلیون دلار در سال 2020 کاهش یافته است.
به همین دلیل پیش بینی گلدمن ساکس میگوید که اندونزی میتواند تا قبل از سال 2050 به عنوان بزرگترین بازار نوظهور جهان از برزیل جلوتر باشد.
اگر پیش بینیها درست باشد در نقشه آینده اقتصاد دنیا برزیل میتواند بالاتر از فرانسه و کانادا قرار بگیرد.
منبع: visualcapitalist.com